Language: Dutch

“Verander nu, voor het klimaat alles verandert.” Buitengewoon scherp beschrijft Naomi Klein in haar nieuwe boek No Time de urgentie van de verandering die noodzakelijk is om het leven op aarde te redden.

Naar aanleiding van de activiteiten van de Islamic State in Syrië en Irak is de discussie over humanitaire interventie opnieuw losgebarsten. Deze discussie, nergens feller dan in GroenLinkse kring, is verzand in een vruchteloze herhaling van zetten. Wat nodig is, is een verregaande transformatie van onze interventiecapaciteit, niet uitgaande van het reddingsparadigma maar van aansluiten bij zelfredzaamheid van mensen.

Grote mondiale conflicten worden niet beslecht in de Tweede Kamer. Den Haag is niet het middelpunt van de wereld. De invloed van Nederland wordt bepaald door de mate waarin ons land samenwerkt met andere landen. Daarom moet GroenLinks bij het bepalen van een standpunt over militaire interventie over de grens kijken. De opvattingen van bondgenoten dienen mee te wegen.

Volgens John Bellamy Foster en Paul Burkett biedt het werk van Marx inzicht in de samenhang tussen de ecologische crisis en de historische crisis van het kapitalisme. Was Marx een milieu-activist avant la lettre?

Willen linkse partijen uit het electorale en ideologische slop komen, dan moeten ze terug naar hun bronnen. Linkse partijen zullen de huidige economische en politieke orde opnieuw moeten interpreteren, willen ze haar kunnen veranderen.

“Marx wordt vaak afgerekend op wat hij niet wist, maar we moeten kijken naar wat hij te bieden heeft. Hij was econoom, socioloog, politicoloog, historicus, filosoof en wetenschapsfilosoof. Hij was echt een omnipotent genie en blijft voor talloze vraagstukken relevant”, aldus politiek econoom Angela Wigger.

In verkiezingstijden geldt vaak het recht van de sterkste: de belangrijke politici krijgen het meeste zendtijd op televisie, organisaties die grote economische belangen vertegenwoordigen krijgen met hun memorandum het vlotst toegang tot de hoofdkwartieren van de politieke partijen.

Natuurlijk willen we de structurele transformatie van moderne – buitengewoon onduurzame – maatschappijen naar duurzaamheid op een moderne manier organiseren: expertocratische of zelfs autoritaire benaderingen zijn volledig onacceptabel! Maar wat valt er te zeggen over de duurzaamheid van democratie zelf – hoe duurzaam is democratie en zijn democratische structuren werkelijke in staat een duurzaamheidcrisis te bezweren? […]

In de aanloop naar Europese verkiezingen konden eind februari alle Europeanen twee topkandidaten voor de Europese Groene Partij kiezen. De winnaars van deze groene primary waren Ska Keller en José Bové, beide Europarlementariërs. Hoe verbinden zij Europese geschiedenis en politiek?

Er zijn parallellen tussen het Europa van 1914 en 2014. De verscheurdheid van vandaag komt door economische ongelijkheid en een crisis van de democratie. Het antwoord ligt in sociaal beleid en een anti-nationalistische repolitisering van Europa.