Language: Turkish

Hükümetlerin dünya çapındaki koronavirüs krizine verdiği tepkiler, neoliberalizmin günlerinin sayılı olduğunun kanıtı mı? Halihazırda 2008’den beri sallantıda olan ideolojinin sundukları artık çoklu krizlerimizden inandırıcı bir çıkış yolu oluşturmuyor.

Geçtiğimiz yıllarda iklim değişikliği ile göç arasındaki yakın bağlantı hakkında farkındalık arttı ancak bu karmaşık ve tartışmalı bir konu olmaya devam ediyor.

Covid-19’a uyum sağlamak, nasıl ve nerede çalıştığımızı ve tükettiğimizi değiştirme anlamına geldi. Bir ekonomik durgunlukta, en büyük risk, çalışmanın daha güvencesiz hale gelmesi, koşulların daha eşitsiz olması ve platformların daha güçlü olmasıdır.

Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli’nin (IPCC), iklim değişikliğinin en kötü sonuçlarından sakınmak için ülkelerin yalnızca 12 senesi olduğunu vurgulayan son raporu, uluslararası basında büyük yankı yaptı. Avrupa İklim Vakfı araştırmacılarından Bert Metz, raporun gezegen, ekonomi ve Avrupa için ne anlama geldiğini açıkladı.

Gezegenimizin geleceği hakkında şimdilerde genel kabul gören gelecek tahmini, kentlerimiz üzerine kurduğumuz, teknolojik büyüme ve bolluk dolu “parlak” gelecek vizyonunu yerle bir ediyor. Buna nazaran gerçekliğimiz haline gelebilecek olası senaryoları, daha etkili bir şekilde uyum sağlamak ve belki de gidişatı yönlendirmek umuduyla, acilen tahayyül edip yüzleşmemiz gerekmekte.

Dünya üzerinde modern şehirleri incelediğimizde buranın sakinleri yerine, giderek güç sahibi finansal aktörlerin ihtiyaç ve isteklerine hizmet edecek şekilde tasarlandığı sonucuna kolayca varabiliriz. Bu isimsiz aktörler kentsel çevrede çeşitli soyut ve somut alanları işgal ederken ve sıradan insanlar mahallelerinde alan kaybedip bazen de tamamen çıkarıldıkları zaman, şehrin sakinlerine bu dinamiklere karşı durmak için ne gibi seçenekler kalıyor?

Finlandiya Yeşilleri rekor popülerlik elde etti, son seçim anketlerine göre ülkedeki en büyük ikinci siyasi parti konumundalar. Yeşil Lig, kentlerde seçmenlerin kalbini ve de oylarını çalarken kırsal seçim bölgesi bu çekiciliğe mesafeli kalmaya devam ediyor. Yeşiller niye yerelle bağdaşamıyor ve bu durum acaba Avrupa’da kentle kırsal arasında giderek büyüyen ideolojik ayrımın göstergesi olabilir mi?

Yeni sosyal hareketler ve sosyal medya aktivizmi konuları ne zaman açılsa tarihsel bir tartışma yapılma zorunluluğu varmışçasına geçmişe yönelik referanslarla açıklama ihtiyacı güdenler oluyor. Buihtiyaç, hem güncel koşulları anlayamama durumunun bir sonucu hem de yeni olana yönelik eskinin yöntemleri üstünden bir yorum oluşturma tembelliğinin bir sonucu. Aynı tembellik yeni medya ve onun oluşturduğu bilgi akışını tehdit eden yahut kullanan odakları inceleme süreçlerinde de ortaya çıkıyor.

Ömrüm boyu parçası olduğum en büyük eylemdi. Evet, aklınıza gelebileceklerin hepsi dahil. Belki sayı olarak buldu, belki bulmadı onları, önemli de değil; yürüyüşün ardından ilk ilân edilen sayı da dudak uçuklatan bir 310 bin kişi idi. En iyimser çeyrek milyon kişi gelebilir ümitlerini dahî gölgede bırakıp aşan. 310 bin kişi, her köken ve yaş gurubundan, düşünce nüansları birbirlerinden çok farklı, ve bildiğim ve bilmediğim birçok dili konuşarak birlikte yürüdük. Kilometrelerce insan seli, caddelerin kıvrımlarıyla dönen, bitmez tükenmez iklim aktivisti! Sürreal görüntü insanın yüreğini attırıyor, ama aslında vaziyeti bu, çok gerçek iklim realitemizin.