Language: Turkish

Elinor Ostrom, piyasa yoluyla devlet kontrolü ve örgütlenmesine gerçek dünyadaki alternatifleri incelerken, demokrasinin ne anlama geldiğine dair kavramı genişletmemizi istiyor.

Hannah Arendt’in çalışması, siyasi kurumlara duyulan güvenin aşındığı, aşırı sağın cesaretlendiği ve ekolojik çöküşün yaşandığı bir zamanda demokrasinin yeniden canlanmasına ışık tutabilir.

Vatandaşların toplantıları iklim krizi için gümüş bir kurşun olmayacak.

Müzakereci demokrasinin savunucuları için, bugünün temsili rejimleri yanılsamadan başka bir şey sunmuyor.

Birleşik Krallık’ın referandumlarla ilgili karışık deneyimi, geniş kapsamlı sonuçlarla birlikte uygulandıkları durumların çeşitliliğini yansıtıyor.

Romanya’daki referandumlar, çeşitli siyasi aktörler tarafından meşruiyeti ve popülerliği artırmaya yönelik stratejiler olarak araçsallaştırıldı.

Malta’daki referandumlara eşlik eden ulusal tartışmalar, ülkenin kalıcı iki partili siyasi manzarası tarafından güçlü bir şekilde şekilleniyor.

Macar hükümetinin referandumları kullanması, bir partinin kendi politika gündemine meşruiyet cilası vermek için doğrudan demokrasinin nasıl kullanılabileceğini gösteriyor.

İsviçre genellikle bir doğrudan demokrasi modeli olarak selamlanır. Ancak bu süreçlerin başka yerlerde çoğaltılması pek çok nedenden dolayı zor olabilir.

İrlanda’nın anayasayı halk arasında ulusal bir tartışma yoluyla değiştirme modeli, ilerleme için önemli bir yol sağlıyor.